Nasreddin Hoca evinin damında biriken diz boyu karları sabah namazı sonrası kürümeye başlamış. Bir ara dengesini kaybederek damdan düşüp bayılmış.

Komşuları koşuşmuşlar.

Birisi: "Çabuk bir doktor çağıralım ."

Diğeri: "Aman bir kırıkçı bulalım."

Öbürü: "Sırtlanıp doktora götürelim" derken, kargaşada ayılan Hoca, acıyan belini tutarak;

- "Bırakın münakaşayı. Çabuk bana daha evvel damdan düşmüş birini bulun" demiş.