Nasreddin Hoca bir sabah çok erken, damındaki karları kürüyormuş. Çişi gelmiş, bakmış etrafta kimsecikler yok. Bir köşeye dizini koyup, damdan aşağıya koyuvermiş. Uzaktan birinin yola çıktığını görünce de hemen toparlanmış. Sevmediği, sırnaşık bir adammış yoldan geçen.

Adam Hocaya seslenmiş:

- "Niye yarıda kestin Hoca?"

Hoca:

- "Yaa, Kesmeyeyim de tutuna tutuna dama, yanıma çık, öyle mi?" demiş.